تو همون حس غریبی ...

تو همون حس غریبی که همیشه با منی  

تو بهونه یه عاشق واسه زنده موندنی 

تو امید انتظاری تو دلای نا امید 

مثل دیدن ستاره تو شبای ناپدید 

چه غریبونه گذشتن جمعه های سوت و کور 

هنوز اما نرسیدی ای تجلی ظهور  

 

اگه تو رو نداشتم چیکار باید میکردم .... 

کی بود که میتونستم بهش اعتماد کنم ... 

تویی فقط که می تونم بهت اعتماد کنم و حرف دلم رو بهت بگم ... 

تو همون حس غریبی که همیشه بامنی ...  

یه عمر که دلم گرفته و ازت گله دارم که چرا نمیایی ... 

اگه منم اون کسی که دلیل طولانی شدن غیبتت شدم خب دعا کن من بمیرم ولی تو بیا ... 

تو بیا  ببینی که دیگه هیچ کس معنی دوست داشتن رو نمیفهمه ... 

دنیا شده پر از مادیات و پول و ماشین و خونه ... 

همه فقط به فکر اینن که کی پول داره و کی ماشین داره  

کسی به فکر خود آدما نیست همه آدما رو با پول و ماشینشون میخوان ...  

ای همه کس من بیا که دل از دوریت داره میترکه ... 

من هر کسی باشم و هرچی باشم دوست دارم دست خودمم نیست ... 

خودت من رو عاشق کردی ، خودت بودی که من رو پیش مردم عزیز کردی ، خودت بودی که هرچی از خدا خواستم شفیع شدی و از خدا برام کمک خواستی ...  

خدایا درست من بنده گناه کارت هستم ولی آخه خدا جون تو بنده خوب و صالح زیاد داری برات مهم نیست که من گناه کارم میری سراغ بنده های خوبت اما خداجون من فقط تورو دارم فقط تویی که خدای منی اگه تو از من رو برگردونی من که دیگه خدای دیگه ایی ندارم که برم پیشش اونوقت من چیکار کنم 

  

خدایا به حق بنده های خوبت هیچ وقت از من رو برنگردون